کرونا در کودکان ؛ از احتمال ابتلا و انتقال تا صدمات روحی

کرونا ویروس جدید تا کنون باعث مرگ هزاران تن از هموطنان شده است. این ویروس که به آن کووید ۱۹ نیز گفته می‌شود، طبق آمارها تأثیر چندانی روی کودکان زیر ۱۰ سال ندارد؛ یعنی کودکان به کرونا مبتلا می‌شوند اما از آنجایی که علائم در آن‌ها خفیف است مراجعه‌ای به بیمارستان ندارند و در نتیجه آماری هم از ابتلای آن‌ها به این ویروس ثبت نمی‌شود. از طرفی کودکان در مواجهه با ترس کرونا مصون نیستند و این ترس می‌تواند صدمات روحی جبران‌ناپذیری به آن‌ها وارد کند.

کرونا در کودکان

از آن‌جایی که سیستم ایمنی بدن با افزایش سن ضعیف می‌شود، کودکان در صورت ابتلا به کووید ۱۹ در خطر کمتری هستند؛ ولی یک تهدید جدی برای اطرافیان بزرگسال خود به شمار می‌روند. از آن‌جایی که کودکان می‌توانند بدون نشان دادن علائم آلوده به کووید ۱۹ باشند، اطرافیان به خصوص پدرومادر در برخورد با کودک احتیاط کافی را انجام نمی‌دهند و همین موضوع می‌تواند ناخواسته دردسر بزرگی را از سوی فرزند به پدر و مادر تحمیل کند.

نتایج بررسی یک گروه تخصصی بین المللی در چین نشان می‌دهد که احتمال ابتلای کودکان به کووید ۱۹ برابر با احتمال ابتلای بزرگسالان به این ویروس است؛ اما کودکان علائم خاصی نشان نمی‌دهند و این یعنی ناقل نامحسوس این بیماری هستند. محققان در شنزن چین ۳۹۱ بیمار کرونایی و ۱۲۸۶ نفر از افرادی که با آن‌ها در تماس نزدیک بودند را مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند احتمال ابتلا در گروه های سنی مختلف هم سطح است؛ اما بروز علائم در کودکان کمتر است.

جلوگیری از ابتلای کودکان

بهتر است تا حد ممکن کودکان را در منزل نگه داشته و موارد بهداشتی مانند شستن مداوم دست‌ها را به آن‌ها بادآور شویم. این باور که کرونا خطر جسمی برای کودکان ندارد، هرچند ممکن است تا حدودی درست باشد؛ اما نباید فراموش کنیم که ابتلای هر یک از اعضای خانواده به این ویروس می‌تواند صدمات روحی جبران‌ناپذیری به کودکان وارد کند. بنابراین، باید بدون توجه به سن افراد، با تمام توان برای حفظ خانواده از این ویروس تلاش کرد.

کودکان و صدمات روحی کرونا

یکی از وحشتناک‌ترین واژه‌ها به خصوص برای کودکان مرگ است. واژه‌ای که این روزها در اخبار مرتبط با کرونا به کرات از رسانه‌های رسمی و غیررسمی شنیده و خوانده می‌شود. وحشت از مرگ یا به طور دقیق‌تر ترس از دست دادن عزیزان برای کودکان بسیار سنگین است. بسیاری از کودکان قادر به صحبت در مورد این ترس نیستند؛ در نتیجه این ترس درونی به اشکال مختلف در آن‌ها ظهور و بروز پیدا می‌کند. گریه کردن، چسبیدن به والدین، عصبانیت و پرخاش از جمله واکنش‌های کودکان به وحشت درونی از کرونا است.

مقابله با ترس کرونا در کودکان

به عنوان پدر و مادر باید نشان دهیم همواره و در هر شرایطی مراقب او هستیم. با دقت به صحبت‌های او گوش دهیم. چنان‌چه بر اساس شنیده‌ها اخبار و اطلاعات نادرستی را بیان کرد، او را دروغگو خطاب نکنیم؛ زیرا کودک تنها چیزی را که شنیده و او را نگران کرده است را بیان می‌کند. تجزیه و تحلیل اخبار و تشخیص راست و دروغ آن‌ها از حیطه‌ی توانایی کودک خارج است.

بیشتر برای فرزندمان وقت بگذاریم و از خبرهای خوش مانند افزایش روند بهبود بیماران و نزدیک شدن به پایان کرونا با او صحبت کنیم. همزمان نباید خطرات ناشی از عدم رعایت نکات بهداشتی برای او سبک شمرده شود. باید توجه داشته باشیم که آگاهی با ترس فرق دارد. پس، نکات بهداشتی را به فرزندمان آموزش داده و به او اطمینان دهیم در صورت رعایت این موارد خطری او و خانواده را تهدید نمی‌کند.

در پایان باید متذکر شد که در افراد بزرگسال نیز این ویروس تا چند روز هیچ علائمی ندارد اما اجتمال انتقال وجود دارد. پس تا برون رفت از شرایط موجود، حفظ فاصله و پرهیز از اعمالی همچون روبوسی، باید در دستور کار خانواده‌ها قرار بگیرد. ممکن است شما فردی مبتلا به کرونا ولی فاقد علائم باشید؛ پس اگر کسی را دوست دارید، بهتر است فعلا از او دوری کنید و به او صادقانه بگویید تو را نمی‌بوسم چون دوستت دارم.