یادگیری کدنویسی و تصورات اشتباهی که باید از آن‌ها دوری کنید

باورهای غلط یا تصورات اشتباه عامه در مورد برنامه نویسی گاهی باعث می شود آینده فرزندان تحت‌الشعاع قرار بگیرد. موفقیت فرزندان در آینده در گرو میزان تسلط آن‌ها بر مهارت‌هایی موسوم به مهارت های نرم است. مهارت های نرم در کلاس برنامه نویسی و در حین یادگیری برنامه نویسی به دست می‌آیند. نباید باور غلط اطرافیان باعث شود از کدنویسی کودکان که می‌تواند تأثیر فراوانی در آینده فرزندان داشته باشد، غفلت شود.

در ادامه به مرور چند باور غلط در مورد برنامه نویسی می‌پردازیم.

باور غلط اول: برای یادگیری کدنویسی باید نخبه‌ی ریاضیات بود!

برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس (programmer) یا توسعه دهنده (developer) اصلا نیازی به دانستن انتگرال، مشتق، لگاریتم و سایر محاسبات پیچیده ریاضی ندارید. البته ممکن است برنامه نویسان در پروژه‌هایی از دستورات پیشرفته‌ی ریاضی استفاده کنند؛ اما پلاگین‌ها و کتابخانه‌های زیادی برای انجام محاسبات وجود دارد و کافی است از این نمونه‌های آماده بهره بگیرید.

وجه اشتراک بین برنامه نویسی و ریاضیات این است که هردو نیاز به تفکر منطقی دارند. در نتیجه، می‌توان گفت کدنویسی کودکان باعث رشد تفکر منطقی در آن‌ها شده و از این رو به تقویت ریاضیات در کودک نیز منجر می‌شود.

بنابر آن‌چه گفته شد، ضعف در ریاضیات به منزله‌ی ضعف در کدنویسی نخواهد بود؛ همانطور که عالی بودن در ریاضیات ضامن موفقیت در برنامه‌نویسی نیست.

باور غلط دوم: برای یادگیری کدنویسی به هوش بسیار بالا نیاز است!

یادگیری کدنویسی شبیه یادگیری بسیاری از مهارت‌های دیگر است. به زبان ساده‌تر، اگر شما موفق به یادگیری زبان مادری خود شده‌اید و با رفتن به کلاس انگلیسی توانسته‌اید انگلیسی یاد بگیرید، پس قطعا زبان برنامه نویسی را نیز یاد خواهید گرفت. زبان‌های کدنویسی ساخته‌ی بشر هستند و با پدیده‌های ماورایی مواجه نیستیم.

از طرفی، همان‌طور که یادگیری مهارتی مثل گیتار زدن به تمرین زیاد نیاز دارد، تسلط به کدنویسی نیز احتیاج به سخت کار کردن دارد؛ اما این اصلا به معنای دشوار بودن یادگیری کدنویسی نیست. برعکس، به دلیل وجود منابع آنلاین فراوان، سهولت یادگیری کدنوییسی از بسیاری مهارت‌های دیگر بیشتر است.

باور غلط سوم: برنامه نویسی برای کودکان مناسب نیست!

قبل از هر چیز پیشنهاد می‌کنیم حتما این مطلب یا این مطلب را در مورد کدنویسی کودکان مطالعه کنید. به‌طور خلاصه باید گفت کدنویسی کودکان سبب توسعه‌ی مهارت‌های تحلیلی در آن‌ها می‌شود که نقش مهمی در موفقیت فرزندان دارد. البته، یادگیری برنامه نویسی در سنین پایین ابزار آمورش برنامه نویسی خاصی می‌طلبد و بهتر است روند آموزش ابتدا بدون رایانه و سپس از زبان‌های تصویری آغاز شود. توصیه می‌کنیم در این رابطه، مقاله‌ی کدنویسی کودکان ؛ روش‌ها و ابزار آموزشی را از دست ندهید.

باور غلط چهارم: یادگیری کدنویسی کار خیلی سختی است!

یادگیری کدنویسی همانند یادگیری زبان‌های خارجه، در ابتدا نیاز به وقت گذاشتن و تلاش و تمرین دارد؛ اما با یاد گرفتن دستورات و توایع خواهید دید بسیاری از زبان‌های برنامه نویسی نقاط مشترک زیادی دارند و خیلی زود می‌توانید به توسعه‌دهنده‌ای مسلط بر چند زبان تبدیل شوید.

هادی پرتوی، بنیان‌گذار سایت Code.org در این زمینه می‌گوید:

ترس، عمده‌ترین دلیلی است که افراد را از ورود به حوزه‌ی فناوری باز می‌دارد. مردم معمولا کدنویسی را در ذهن خود بسیار دشوار تصور می‌کنند و گرفتار این کلیشه هستند که برنامه نویسی کار من نیست!

باور غلط پنجم: برنامه نویس ها افراد گوشه گیری هستند که تنها کار می‌کنند!

این تصور اشتباه تا حد زیادی برگرفته از کلیشه‌هایی است که در تلویزیون دیده‌ایم. کورین وارنشویس (Corinne Warnshuis) مدیر اجرایی اسبق Girl develop it در این باره می‌گوید:

یکی از کلیشه‌های مرسوم در مورد نمایش کدنویس های موفق در تلویزیون، معرفی آن‌ها به عنوان افرادی منزوی و غیراجتماعی است.

به باور آقای پرتوی چنین کلیشه‌هایی نیز در حال تغییر هستند. به گفته‌ی او بیش از ۱۰۰میلیون نفر از نقاط مختلف جهان در حال یادگیری کدنویسی هستند و نوعی تعادل در جنسیت و گروه سنی آن‌ها برقرار است.

از سوی دیگر، همان‌طور که در این مطلب اشاره کردیم، کدنویسی کودکان موجب تقویت روحیه کار گروهی در آن‌ها می‌شود؛ چرا که بسیاری از پروژه‌های برنامه‌نویسی به صورت تیمی انجام می‌گیرند و این خود ناقض منزوی بودن برنامه‌نویس‌ها است. شکی نیست تقویت روحیه کار تیمی از پیش‌نیازهای موفقیت فرزندان در آینده است.

باور غلط ششم: برنامه نویسی آینده شغلی ندارد!

همان‌طور که در این مطلب اشاره کرده‌ایم، کدنویسی کودکان باعث تقویت مهارت‌های اساسی و تأثیرگذار در آن‌ها خواهد شد. یعنی یک برنامه‌نویس می‌تواند هر رشته‌ی تحصیلی و مهارت دیگری داشته باشد؛ اما برنامه نویسی هم بداند. این دو مورد نه تنها تناقضی ندارند، بلکه دانستن برنامه‌نویسی باعث افزایش اعتماد به نفس و موفقیت فرزندان در سایر رشته‌ها نیز می‌شود.

از سوی دیگر، در صورتی که فرد برنامه‌نویسی را به عنوان حرفه‌ی اصلی خود انتخاب کند، با توجه به رشد روزافزون نیاز به برنامه‌نویس در جهان، دست روی یکی از پردرآمدترین حرفه‌ها گذاشته است. وابستگی بشر به فناوری و پیدایش حوزه‌های جدیدی مانند هوش مصنوعی و یادگیری ماشین سبب شده است موقعیت‌های شغلی بسیاری برای افراد با مهارت برنامه‌نویسی بالا به وجود بیاید.

در پایان، باید متذکر شد که یادگیری کدنویسی در هر سنی امکان‌پذیر است؛ اما کدنویسی در سنین پایین می‌تواند مهارت‌های نرم را در کودکان تقویت کند و از این جهت در آینده فرزندان موثر باشد.